سرنوشت آن مثبت‌اندیش مادر‌مرده
من و رها در راه برگشت از مدرسه بودیم و من یک دسته‌گل رز‌کوچک در دستم بود. رها گفت:《تصور کن به مامانت بگی اینا رو
قلب
دیده‌ها، شنیده‌ها، بوییده‌ها، لمس شده‌ها و چشیده‌ها چشم و گوش‌شان به راه است تا بنویسم‌شان. از وقتی با پگاه جهانگیر‌‌نژاد یادداشت‌نویسی را آغازیدم توقع‌شان بالا
چطور خرکی پیش نرویم؟
امروز فهمیدم اگر میخواهم یک سایت درست‌حسابی داشته باشم، نمیتوانم خَرَکی پیش بروم. باید به یکی مثل سعید قائدی ۶۳۰ تومان بدهم تا سایتم را
من و درس‌ها
شما چطور درس میخوانید؟ یعنی مثلا خودتان می‌نشینید و عین آدمیزاد معمولی درس میخوانید یا والدین‌تان روزی صدهزار بار سفارش می‌کنند؟ راستش از همان اول
در ستایش نوشتن
دنیایی که در آن کسی چیزی ننویسد که دیگر دنیا نیست جهنم است.. انسان اگر نتواند دیگر بنویسد غم و شادی و هزار و یک
ملکه‌تفاوت
زندگی من مثل همه آدم‌ها از به دنیا آمدن شروع شد به دنیا آمدنم هم باز هم مثل همه آدم‌ها حاصل ازدواج پدر و مادرم
عضویت در خبرنامه
بخش‌های سایت من:
- آقای میو (35)
- فیلمی که دیدم (3)
- کتابی که خواندم (6)
- لباسنگاری (9)
- نوجوانی (9)
- نوشتن (12)
- نوشته‌های من (8)
- یادداشت های روزانه (15)
آخرین نظرات: