خوره و عُشاق!

این زن و شوهر هم من را کشتند هم خودشان را! از نامه‌های‌شان سه جلد کتاب در  آمده، هر کدام چهارصد صفحه. محض رضای خدا بی‌خیال. جلد اولش را هنوز نتوانستم تمام کنم. دوست دارم زودتر به جلد دوم و نامه‌های آل‌احمد برسم. چون انگار برعکس داستان‌ها و رمان‌هایش که بدک نیستند، نامه‌نویس بهتری‌ست.

اما چرا خودشان را کشتند؟

چون سیمین، پاشده و رفته  یک‌سالی را در امریکا سپری کرده. هم خودش دلتنگ بوده و شوهرش. خلاصه هم غربت پدرش را در آورده هم دیر رسیدن نامه‌های شوهرجان!

نامه‌های سیمین گاهی حوصله‌ام را سر می‌برد. آخر نصفش درباره دلتنگی است و نصف دیگرش درباره اینکه بچه دار نمی‌شدند. (برای اطلاعات بیشتر کتاب سنگی‌برگوری نوشته جلال ال احمد را بخوانید‌)

خلاصه اگر مثل من خوره به جان‌تان افتاده که بفهمید عاشق‌ها باهم چطور گپ می‌زنند این کتاب را از دست ندهید.

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط