همهِ چیزِ همه چیز؟ یعنی همه چیزهای خوب‌ و بَد؟ نه‌خیر، این‌طوری که نمی‌شود. بالاخره آدم‌هایی مثل هیتلر باید بمیرند. نمی‌شود که همه‌چیز باقی بماند.

اگر چیزهای بد مثل جنگ‌ها و بیماری‌های همه‌گیر مثل کرونا همیشگی بودند که تا  الان کره‌زمین نابود شده بود. به نظرم هرچیزی که منشاءِ وجودش شَر و بدی است باید نابود شود، نه اینکه همیشگی باقی بماند و بقیه دنیا را نابود کند.

اما در مورد چیزهای خوب، چیزهای دوست‌داشتنی:

به‌نظرم آنها لیاقت نامیرا بودن دارند. مثلا آدم‌های خوب هرگز پیر نشوند و نمیرند، وسایل‌های خوشگل هرگز نشکند  و خراب  نشوند، یا فیلم‌‌ها و کتاب‌های خوب هرگز تکراری نشوند.

خلاصه که به عقیده‌من  هرچیزی که در دنیا کسی دوستش دارد، باید اجازه داشته باشد تا اَبَد حضور داشته باشد، تا آخرِ دنیا. آن وقت آدم‌ها تا ابد با چیزهایی گه دوست دارند کِیف می‌کنند.